Прогресивен рок

Зборот прогресивен рок, кој понекогаш се заменува со уметнички рок, претставувше обид за да се надминат воспоставените музички формули преку експериментирање со различни инструменти, песни, видови и форми. Од средината на 1960-тите години групите ЛЕфт Бенки,Биталси,Ролиг Стоунс и Бич Бојс, први ги вовеле клавесин, дувачки и гудачки инструменти во делови на нивните снимки со цел да создадат некаква форма на бароокен рок. Тоа може да се забележи во песни како ,, A Whiter Shade of Pale ’’на Прокол Харум од 1967 год. каде што Бах е нивна инспирирација . Групата Муди Блуз вклучувале цел оркестар при снимањето на нивниот албум ,,Days of Future Passed’’ (1967 година) , а потоа се создале оркестарски звуци со синдисајзери.Класични оркестри, клавијатури и синдисајзери често се мешале со основната форма на рокот со гитари, бас , а во подоцнежниот прогресивен рок се кориетеле и тапани. Инструменталните верзии биле слични, додека пак, песните со стихови понекогаш имале концептуална, апстрактна содржина, или содржеле елементи на фантазија и научна фантастика. Деби-албум на групата Кинг Кримсон од 1969 год., In the Court of the Crimson King, каде се мешаат моќни гитарски рифови и мелотрони, со џез и симфониска музика, се смета за клучна снимка на прогресивен рок, што придонесло за голем прием на жанрот низ целиот свет во почетокот на 1970-тите, меѓу постојните блуз-рок и психоделичен бендови, како и новоформираната изведувачи.На Кантерберешката сцена се појавиле и голем број на изведувачи кои го следеле примерот на Софт Машин и почнаа од психодилија , па џез-влијанија, до по експанзивен хард рок, вклучувајќи Караван, Хатифелд и Норт, Гонг, и Нешонал Хелт. Голем комерцијален успех доживеала и групата Пинк Флојд , со песната ,,Dark Side of the Moon’’ (1973год.) која се сметал за ремек-дело на овој жанр и станал еден од најдобро продаваните албуми на сите времиња. По заминувањето на Сид Барет во 1968 година , оваа група како и повеќето ,,избега’’ од психоделијата.Најмногу се истакнувала инструменталната виртуозност, со групата Јес и вештините на гитаристот Стив Хови и клавијатурист Рик Вејкман, додека пак Емерсон, Лејкен Пламер биле супергрупа која ја создала една од најтешките техничка работа во овој жанр. Џетро Тул и Џенесис следеле многу различни, но јасно англиски брендови на музиката. Повеќето британски бендови меѓу кои се нашле Пинк Флојд,Џенесии Џетро Тул успеале да создадат топ-тен синглови на домашниот пазар со што се се пробиле на американскиот пазар. Американскиот бренд на прог- рок варирал од слободни и иновативни изведувачи како Френк Запа, Каптејн Бифхарт и Блад , Свет енд Тиарс, до бендови кои повеќе биле ориентирани кон поп-рок како Бостон, Форејнер, Канзас, Џурни и Стикс.Освен британските бендови Супертрамп и ЕЛО, останатите бендови кои биле под прог- рок влијание и се пласирале меѓу комерцијално најуспешните изведувачи на 1970-тите. Овој жанр создал и многу инструментални албуми како на пример Tubular Bells на Мајк Олдфил (Mike Oldfield ) во 1973 година ,кој бил првиот албум кој постигнал светски успех, чијашто продукциска куќа била Вирџин Рекордс.Овај албум, всушност го одржал овој жанр. Инструменталниот рок особено бил значаен во континентална Европа и им овозможил на бендовите Крафтверк, Тангерин Дрим, Кен енд Фагус да ја разбијат јазичната бариера. Нивниот хеви-синдисајзер "Краут рок", заедно со Брајан Ено (кој некогаш бил клавијатурист за Рокси Мјузик),имале најголемо влијание врз подоцнежниот синт-рок. Со доаѓањето на панк рокот и технолошки промени во доцните 1970-ти, прогресивниот рок се напуштил ,,под изговор’’ дека е плиток и неважен.Многу бендови се распаднале, но некои , меѓу кои Џенесис, ЕЛП, Јес и Пинк Флојд со нивните албуми продолжиле да се пласираат на топ-тен листите и да одржуваат успешни светски турнеи. Некои бендови кои се појавиле по завршувањето на панкот, како на пример Синоксис и Баншис, Ултравокс и Симпл Мајнд, биле под влијание на прог, како и под панк влијанија што можело лесно да се забележи.